Liefde, het is zo mooi maar ook zo pijnlijk. Maar waarom?
Wel wanneer we iemand anders graag zien of dit nu je kind is, een ouder, een vriend of je partner is, we zetten de persoon altijd boven ons waardoor we onszelf vergeten. We verliezen onszelf in de liefde voor iemand anders maar aan onszelf denken we niet, we zetten onszelf altijd op de tweede plaats.
Je kent vast wel het gezegde "als zij gelukkig is/ zijn dan ben ik dat ook". Natuurlijk, dat kan zeker wel hé, begrijp me niet verkeerd. Wanneer je je partner of kind gelukkig ziet dan geeft jou dat een positive vibe, dat geeft je energie maar dat wil niet zeggen dat alles in het teken van je kind dient te staan bvb. We mogen onszelf niet schuldig voelen omdat je even tijd voor jezelf neemt terwijl je daar een kindje hebt rondlopen.
Veelal geven mensen nogal makkelijk "commentaar" als je als ouder en dan vooral als moeder even tijd neemt voor jezelf. Je hebt kinderen dus moet je er maar voor zorgen. Uiteraard, je hebt een verantwoordelijkheid maar naast ouder zijn ben je ook nog jezelf. Het is niet omdat je een gezin hebt dat je samen geen man en vrouw meer bent. Ook jouw koppel zijn verdiend aandacht.
Dus vergeet niet jezelf ook al zie je anderen mensen super graag. Liefde maakt blind en hierdoor kan men soms dingen doen die je anders nooit zou doen maar bovenal vergeet nooit waar jij voor staat en wie jij bent en wanneer je iets doet, doe het dan ook met je eigen zin en niet enkel om de andere partij te behagen want ook jou gevoel telt.
Reactie plaatsen
Reacties