In groep, op straat, op het werk, in familie, in een vriendenkring,... je kan het zo gek niet bedenken, zitten we nu eenmaal met vele verschillende karakters en type mensen onder elkaar. Het ene karakter kan al beter met het ene dan het andere en wanneer mensen, ook al verschillen ze van karakter, op dezelfde trilling zitten kan er een connectie ontstaan. Het kan zo gek niet genoemd worden hoe mensen zich met elkaar verbinden. Maar daartussen heb je ook dat sommige mensen "uit de boot vallen" omdat ze anders zijn dan de meerderheid van de groep. Waarom hebben mensen angst van anders zijn?
Wanneer je mensen samen zet in een ruimte merk je al snel met wie je te maken hebt. Je hebt de leiders, de volgers, de luidruchtige types die graag opvallen, luidruchtige types die niet graag opvallen, stille mensen, zelfstandige types,... etc. Iedereen is uniek op zijn manier. Het ding is dat mensen bang zijn als hun "status" bedreigd wordt. Ik neem even een voorbeeld van een leidersfiguur doch heb je ook hier weer varianten want je kan een leider hebben die ieder ander individu zal accepteren hoe hij of zij is en die respect opbrengt voor zijn of haar mening. Daarnaast heb je een ander type leider die zich al snel bedreigt zal voelen door andere mensen. De vraag is echter, is deze persoon dan echt wel een leider? Sommige mensen hebben nood aan andere die hun volgen. Die volgers denken ook dat ze met een persoon te maken hebben met leiderscapaciteiten en ergens zal deze persoon dat ook wel bezitten maar echter heeft deze persoon diep vanbinnen meer problemen met eigen zelfvertrouwen waardoor hij of zij steeds bevestiging zoekt bij anderen die hen volgen. Wanneer je deze persoon niet volgt omdat je gewoon anders bent dan ziet deze persoon jou als een soort bedreiging (om het even zo te noemen). Jij gaat hun zelfvertrouwen niet naar boven krikken omdat je het op jou manier doet. Waardoor jij uit de boot valt voor de zogenaamde leider en zijn volgelingen.
Oordeel niet over hoe iemand is, je weet niet waarom die persoon zo is en uiteindelijk is er niets mis mee om anders te zijn, toch? De ware kracht ligt in de stilte en niet in de woorden. Stilte betekent soms meer dan woorden. De ware kracht ligt in anders zijn, in verandering, het is daar dat we uit leren en we iedereen mogen accepteren. Dat betekent ook dat deze personen jou dienen te accepteren. Wanneer we elkaar niet kunnen accepteren, want dat is zeker ook mogelijk en mag zeker ook zijn dan ga je gewoon elk je eigen weg. Soms ben je nog niet klaar om een bepaald type persoon te accepteren op je pad. Dat kan en dat mag. Laat het los en ga door.
Reactie plaatsen
Reacties