In een wereld waar jij je niet thuis voelt jezelf toch laten zien, dat is je kracht. Echter, het maakt het ook moeilijk, want wie ben jij nu echt? Hoe zullen mensen reageren op wie jij bent?
Sommigen zullen het begrijpen, anderen zullen het weglachen.
In een wereld waar iedereen een bepaalde kijk heeft en iedereen maar dient mee te lopen in de rij zal jij uit de rij gaan stappen. Ook ik heb het soms moeilijk met hoe de wereld er nu uit ziet. Soms gaat het voor mij ook te ver als ik bekijk hoe mensen soms echt hun ding gaan opdringen aan anderen.
Op zich heb ik met niets een probleem, waar ik wel een probleem mee heb dat is dat het opgedrongen wordt. Het is belangrijk iedereen in zijn waarde te laten.
Ook mensen die mij niet begrijpen als ik mijn ware ik laat zien mogen er zijn. Zij hoeven mij niet te begrijpen, wat ik wel verwacht is respect. Maar dat geldt ook andersom. Ik mag ook respecteren dat ze mij niet zien of dat ze hier niet mee omkunnen omdat dit een wereld is dat ze niet begrijpen en visa versa.
Je kwetsbaarheid laten zien is het mooiste wat je kan doen. Mijn innerlijke wereld is een wereld vol magie, maar magie dat hier niet mag want dan ben je niet normaal. Maar wat is normaal?
Eerlijk? ik kan wel een paar dingen bedenken waar ook ik het moeilijk heb in deze nieuwe wereld en dat ik denk: dit gaat te ver voor mij. Maar eigenlijk waar ik voornamelijk een probleem mee heb dat is dat het meestal eenrichtingsverkeer is. Wij moeten het zien zoals hun het doen en tegenstand wordt niet geduld, neen, zo werkt het niet. Er is altijd een tweerichtingsverkeer in alles. Dat noemen ze wisselwerking van energie en zijn. Respect voor ieders visie en waarheid.
Als ik wil dat mensen mij begrijpen, mag ook ik moeite doen om anderen te begrijpen enzoverder. Dat heet balans en balans is nodig! Anders kan er geen harmonie en symbiose ontstaan.
Durf jij jezelf te laten zien?
Ik mocht gisteren ook even weer een stukje aankijken waarin ik me alleen voel en weet dat mijn geliefden het niet begrijpen, maar dat staat niet los van het feit dat het wel een beetje kwetst ook al is het niet verkeerd bedoeld.
Toch mogen we dit stukje loslaten. Dit stukje onzekerheid over jezelf of de onzekerheid van anderen die naar jou geprojecteerd worden mag je loslaten. Als je genoeg in je kracht staat dan zal je merken dat dit onlosmakelijke mogelijk is en dat je kracht ook alles zal overstijgen.
Jij bent het licht hier op aarde en jij bent een lichtpuntje misschien voor maar één persoon, maar je bent het wel. Alles begint klein!
Laat steeds maar meer een stukje van jezelf zien tot je volledig in je kracht staat!
Vele mensen zullen ook deze foto's niet appreciëren, dit zal mij een worst wezen. Wat is het verschil met iemand die in bikini paradeert of iemand dat in ondergoed paradeert? Het is eigenlijk net hetzelfde en toch voelen we ons oncomfortabel bij de gedachte alleen Brijp jij dat? Ik niet.
Laten we met zijn alleen een statement maken! We werden naakt geboren en ik zou zeggen we keren naakt weer... maar neen... Hmm, misschien wel een doordenkertje? Ik plaats in mijn testament dat ik naakt de kist in wil geplaatst worden We mogen toch even lachen, neen?
Reactie plaatsen
Reacties