Thema van de week... OVERGAVE!

Gepubliceerd op 3 oktober 2024 om 14:52

We blijven deze week nog steeds in het thema overgave aan… Overgave aan het leven, de energie, het lichaam, BALANS!

Het voelt alsof er zoveel gezuiverd wordt in mezelf. Dat is ook nodig want je kan je nieuwe leven niet starten zonder het oude ook effectief te zuiveren uit je systeem. We vervellen als het ware uit ons oude leven, zoals de slang dit doet doen wij dit ook.

 

Ik had vandaag redelijk wat gepland en wat kreeg ik vandaag? Tja, opstaan met hoofdpijn, zere keel en voelen dat er iets in je aan het sluipen is. Normaal zou ik dan ook gewoon doordoen, ziek of niet, mijn motto was gewoon verder doen tot dat…

Ik nam wel al iets in zodat het toch wat onder controle kon gehouden worden. Normaal doe ik dat nooit, maar kleine ondersteuning mag wel. De dochter afgezet op school, een half uurtje wandelen met de honden toch en dan gewoon RUST.

Ik heb geslapen tot 12.30u en nadien ook gewoon wat geluierd. Ik vind dat moeilijk want mijn huishouden blijft staan en ik wou naar het containerpark gaan vandaag maar niet dus…

 

Tja, overgave aan de energie en het leven. Ik kan er weinig aan veranderen. Dat is wat ik MOET leren.

Nu, het ding is, zoals ik daarstraks tegen iemand vertelde… de balans opzoeken. Alles heeft met balans te mak. Zowel positieve als negatieve balans. In het leven kan niet alles positief zijn, want dan is er geen balans. Dus ook negatieve momenten dienen zich aan om evenwicht te behouden.

Zoals die persoon zei: het zijn de negatieve momenten die onze brandstof is om te groeien en dat is ook zo! Tegen mijn klanten zeg ik altijd dat we het negatieve moment mogen zien als een kans, een groei moment in ons leven, voor onszelf maar dat is het moeilijke natuurlijk want bij de pakken blijven zitten of terugkeren naar een oud patroon is gewoon gemakkelijker. Aja, dan moet er niet gewerkt worden aan iets nieuws!

 

Dus balans!

 

Balans ja, nu geef ik mijn lichaam rust, rust zodat ik gewoon misschien na 1 dag beter ben ipv nadien 3 dagen plat te liggen omdat ik niet wou luisteren. Althans dat is mij ijdele hoop

Voor mijn burn-out was ik altijd maar bezig en bezig en bezig. Stressvolle kip zoals ik ben erbij ook nog eens en wanneer je ziek bent gewoon doorgaan en werken tja… zegt het lichaam wel eens stop! Ik moest leren om stoom af te laten en rustiger aan te doen, dat stond niet in mijn woordenboek want dan was ik "zwak”.

 

Door de burn-out heb ik dit moeten leren, echter door zo moe en futloos te zijn begin ik in die energie blijven hangen. Het was het tegenovergestelde geworden. Niks willen doen en wat ik deed was tegen mijn zin.

Dus van de energieke dame bleef de futloze dame over. Wanneer ik dan toch weer eens iets deed en weer deed omdat de energie er weer even was, tja kort nadien viel ik terug in die dip. Waarom? Geen balans. Te weinig doen en dan plots teveel…

 

Nadien durfde ik soms niet meer omdat ik bang was steeds weer te hervallen dus mijn ego zei me van gewoon zo te blijven zitten en zo maakte ik mezelf het laatste jaar eigenlijk nog miserabeler dan ooit want hey… ik vroeg hey ik vroeg om een ander leven en was dit het leven dat ik wou?

Eind augustus, voor diegene die me volgen, weten dat ik dan echt die mindset knop echt heb omgedraaid, het was tijd! En we zijn al heel goed op weg. Maar waarom? Omdat er balans is.

 

Ik sta op een mooi uur op, ik neem (nam) een koude douche, tas koffie, wandelen etc… maar doe het rustig aan. Wanneer het iets moeilijker is wil ik wel niet daarin blijven hangen en dat lukt me ook. Ik neem wel op tijd en stond een rustpauze dat ik voorheen nooit zou gedaan hebben, dus weer balans.

 

En daarom is vandaag ook weer een mooie les die we leren. Balans en overgave, luisteren naar ons lichaam, onze motor, ons zijn probleem is dat we in de maatschappij waarin we leven niet naar ons lichaam mogen luisteren, doordoen is de boodschap. Dat werd ons altijd zo geleerd.

Ik ben eigenlijk blij dat ik dit negatieve stukje, want tja, ziek zijn is nu niet het leukste kan omdraaien naar iets positief en het anders bekijk dan ik normaal zou doen.

 

Uiteraard nooit alleen want mijn viervoeters zijn altijd aan mijn zijde

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.