Dag 21
De laatste 2 dagen waren grote testmomenten vanuit het universum, gisteren spande, helaas, de kroon.
Over wat gisteren gebeurd is mocht ik deze nacht ook nog over dromen. Ik probeer de situatie zoals ze is te omarmen en niet kwaad te zijn op mezelf maar vooruit te kijken. Leren om rustig te blijven, ook in de momenten dat de energie zwaar is en mij uitdaagt.
Deze ochtend stond ik dan weer vroeg op ZONDER wekker, yes! Het was 6.45u dus ik zeer blij. Normaal stond er vandaag de loopwedstrijd in Schaarbeek op het programma maar ook hier zou ik een koude douche krijgen.
Toen ik deze morgens alles checkte zag ik dat de dag zelf niet meer kon ingeschreven worden zoals vroeger en zoals op andere wedstrijden. De grond zakte weg onder mijn voetjes Ik keek hier zo naar uit! Dit was de kers op de taart voor mij maar het mocht niet zo zijn en ik was teleurgesteld, weer maar eens!
IK, die altijd alles zo goed uitpluis en alles op voorhand goed regel en afstem. Echter merk ik dat ik dat minder en minder doe, dat ik de dingen meer op zijn beloop laat. Vroeger maakte ik me daarin druk want ik wou alles goed op tijd weten en nu heb ik zoiets van "ik zie wel". Natuurlijk… dan kan je deze dingen voor hebben als je per ongeluk over het zinnetje leest dat inschrijven op de dag zelf niet mogelijk is…
Niets aan te doen…
Ik kon ofwel in die energie blijven zitten, wat met het stukje van gisteren goed mogelijk was geweest of ik deed voort en hup met de geit!
Ik koos uiteraard voor het laatste. Ik wil niet meer in die zware energie blijven zitten. Ik wil vooruit, ik wil er staan. Daaraan merken we de balans en onbalans. Natuurlijk moet je eerst in die onbalans zitten en doorvoelen want het is dat dat ons maakt tot wie we nadien worden en waar we uit die comfort zone getrokken worden maar dan is het ook tijd om weer te schitteren.
In mei-juni had ik ook een moment dat ik op zich straalde en ik voelde me goed en ik kon precies de hele wereld aan. Echter, dat was maar een masker want van zodra ik een situatie tegenkwam die me weer uit balans haalde bleef ik daarin hangen. Die vermoeidheid was er ook nog. Mijn mindset was nog niet omgedraaid en nu wel, daar ligt het verschil.
Wat komt op mijn pad doorvoel ik, ik duw het niet weg, heel belangrijk, maar in laat het me ook niet meer in de put duwen. En DAAR ligt de groei! De groei naar balans en proberen te spelen met wat er zich afspeelt op dat moment in je leven. Niet in het moment blijven hangen want dat kan je niet veranderen. Je kan enkel veranderen hoe jij ermee omgaat en hoe het verder kan verlopen.
Dankbaar zijn voor kleine dingen in ons leven zoals vandaag dit momentje even in de tuin bij mijn mama. Dat de hond mij niet die echt herkende dat ik daar zat en blafte
Dankbaar voor het zonnetje op mijn snuitje, dankbaar voor het moment met mijn mama in de Quick, het lekkere eten, de gesprekken, de wandeling deze ochtend, dat ik er weer gestaan heb vandaag niet tegenstaande de zware energie. Dankbaar dat ik dit mag schrijven, dat ik weer veilig thuis in mijn bedje zit… en ga zo maar door. Zoveel dankbare en mooie momenten! De verbijstering die ik had toen ik mijn straat inreed en de maan die in zo kort en groot zag staan prachtig gewoon!
Lieve mensen… wees dankbaar en niet alles zomaar vanzelfsprekend. Want niet iedereen gaat slapen en wordt de volgende ochtend wakker, gaat van huis weg en komt ‘s avonds weer terug.
Reactie plaatsen
Reacties