De laatste dagen voel ik mezelf wegglijden in gedachten naar 2 jaar geleden… het was toen één van de moeilijkste tijden van mijn leven.
Hoewel ik onbewust het spirituele pad opging in december 2017 door het ontmoeten van mijn tweelingziel begon het bewuste pad rond september 2019.
Najaar 2020 was daarin de grote doorbraak door meer met spiritualiteit bezig te zijn dankzij corona. Het innerlijke gevecht begon…
Wou ik mijn spirituele leven of bleef ik toch in mijn bekende leven? Op dat moment was de keuze voor het eerste. Ik kon mezelf niet meer omarmen met mijn aardse leven, maar een spiritueel leven zat er, zoals ik het wou, nog niet in.
De zoektocht naar mezelf werd alsmaar sterker, ook moeilijker…
2022 was daarin de grote doorbraak. Ik voelde mij al meer dan een jaar moe, mezelf niet meer, woede aanvallen, noem maar op… mijn lichaam werd dat jaar ook regelmatig ziek maar toch gaf ik er niet aan toe. Doordoen was de boodschap die ik mezelf gaf.
Hoewel ik reeds plannen maakte om te gaan reizen was ik niet altijd 100% zeker van mijn stuk. Waar bracht het leven me heen? Was het de juiste keuze? Al die angst, al die vragen, al die gevoelens en emoties, jezelf niet meer zijn…
29/11/22 gebeurde nog het onvermijdelijke… Romanov (mijn eerste paard) stierf plots en hoewel het nooit fijn is om een dier na zoveel jaar af te geven was ook ergens een opluchting. Door zijn ouderdom kwaaltjes kwam er meer verantwoordelijkheid die ik steeds afschuifde op mijne kameraad. Ik kon alle last gewoon niet meer dragen en was prikkelbaar, moe, lusteloos,… alles wat je je maar kon denken. Dit was nog eens een extra druppel
Een week later kwam na al die tijd eindelijk naar boven en ik moest er aan toegeven… burn-out. Ik kon niet meer, mijn lichaam was op maar ook mijn hoofd. Ik was gewoon leeg…
Wenen, mijmeren, niks willen doen, … het enige wat deugd deed was slapen. Al was dat ook geen optie om een hele dag te doen aangezien de honden, paarden en Jennifer me nodig hadden.
Opstaan wa een opgave, net als aankleden. Waar was ik naartoe? Waar was mijn energie? Mijn levenslust?
Een periode dat ik nooit zal vergeten. Een periode waarin ik maanden nadien levensveranderende beslissingen moest nemen voor mijn eigen gemoedsrust die dan ook nog niet werden begrepen door sommigen collega’s indertijd laat staan je bazen. Ik voelde me niet begrepen, verstoten en toch… bleef ik voortdoen. Te stom om op dat moment niet voor mezelf te kiezen. Een energie die nog lang in mij heeft gezeten en waarvoor ik lang kwaad was op mezelf.
2023 en 2024 waren ook geen makkelijk jaar/ jaren…
De zoektocht naar mezelf ging verder, de burn-out sluimerde nog steeds in mijn lichaam.
Had ik de juiste keuzes gemaakt? Was dit mijn pad? Zoveel angst, zoveel vragen, zoveel emoties weer. Iets had ik voor mezelf uitgemaakt: voor een baas zou ik nooit meer gaan werken. Echter heeft de universele kracht me regelmatig op de proef gesteld en ben ik enkele keren gaan solliciteren maar voor een tweede gesprek trok ik me elke keer terug.
Had ik alles in mijn leven omgegooid om dan nadien weer in hetzelfde stramien te gaan lopen? Weer ongelukkig achter een bureau te gaan zitten van maandag tot vrijdag? Neen!
Stilaan begon ik in september mezelf weer bij elkaar te rapen, mijn mindset te veranderen en lichamelijk weer beter te worden. Een koude douche was het begin van de dag op dat moment. Ik luister naar mijn lichaam en gevoel wat het nodig heeft. Ondertussen zijn we eind november en ik mag zeggen dat dit zeker zijn vruchten heeft afgeworpenop alle gebeid.
Wat de toekomst brengt weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik stilaan mijn leven zoals het nu is begin te omarmen en vrede krijg met het spirituele pad, vrede met de keuzes die gemaakt heb, vrede met de onzekerheid en luister naar mijn innerlijke leiding.
Door meer te luisteren naar de binnenwereld veranderd stilaan de buitenwereld.
Stap met stap werk ik hieraan en is het een pad met vallen en opstaan. Doch ben ik trots en dier op mezelf wat ik twee jaar later er zowel mentaal als fysiek weer boven water aan het komen ben.
Daarom gebruik ik mijn ervaring als burn-out ook mee in mijn eigen sessies. Pas als je zelf iets ervaart kan je ook weten hoe dit voelt en hoe ermee om te gaan. Hoewel het voor ieder een uniek proces is, is de basis grotendeels wel hetzelfde.
Daarom zeg ik steeds: een burn-out is jouw grote transformatie naar een nieuw leven
Foto’s december 2019 en december 2022
Reactie plaatsen
Reacties