We gaan eens even dieper in op de emotie liefde … Ja, uiteraard, zoals velen weten, schrijf ik meestal vanuit mijn eigen ervaringen of innerlijke leefwereld. Het kan soms ook gewoon een mix van beide zijn.
Wat is liefde eigenlijk?
Je veilig voelen bij iemand anders maar ook bij jezelf. Je geborgen voelen waar je ook bent. Weten dat je thuiskomt in je eigen lichaam, dat je elke trilling, rilling, tinteling, … voelt en durft toe te laten. Want liefde kan veel doen met jou als mens en al zeker als je in het verleden hierin gekwetst bent geweest.
Gisteren mocht ik een speciaal moment voor mezelf ervaren. Ook al zweer ik bij hoog en laag dat ik geen probleem heb met mijn emoties toe te laten, wat op zich zo wel is, zijn er toch momenten waar dit inderdaad moeilijker bij is door de trauma’s vanuit het verleden. Dat is eigenlijk een groot besef geweest de afgelopen tijd. Tijd om hier ook mee aan de slag te gaan en weer thuis te komen bij mezelf.
En ja, ik ben iemand die dieper op de lagen ingaat, die dieper voelt, die dieper observeert … Maar dat betekent ook dat wanneer ik iemand echt in mijn hart sluit, ik ook heel diep liefheb. Zo diep dat ik soms mezelf zou durven voorbijlopen of althans toch in het verleden. Het is nu een kwestie van de dingen in balans te brengen.
Maar … het moment van gisteren …
Heb je zelf ooit al eens ervaren wanneer je man je vastpakt en je heel je lichaam hierop voelt reageren? Waarin je lichaam voelt tintelen, stromen, waarin je jezelf aan het aarden bent? Het is een magisch gevoel als ik het even zo mag benoemen.
Het begint bij het hartchakra. Daar wordt de emotie losgemaakt, en zoals men dit benoemt, breekt het hartchakra open als je durft dit gevoel toe te laten. Als je dit nog nooit hebt meegemaakt, is dit wel heel speciaal, maar het kan ook beangstigend zijn.
Dat was het voor mij op zich niet. Ook al is het elke keer dat dit gebeurt, gisteren gaf ik mezelf even de tijd om gewoon te voelen. Gewoon te zijn …
Het gevoel dat doorstroomt door je hele lichaam en dat je ook zo naar je voeten voelt stromen, waarin je weet "ik kom thuis." Eén worden met jezelf, met de ander en samen één.
Op een gegeven moment dacht ik van: wat is dit? Wow! Dit is zo heftig, wat doet dit met mijn lichaam? Ik vond het gewoon geweldig, en ook na de knuffel voelde ik de energie nog doorstromen. Mijn lichaam was als het ware aan het aarden.
Ik durf het gevoel meer en meer toe te laten en durf mezelf kwetsbaar op te stellen en te genieten in het nu. Wanneer je diep in de ogen kijkt en weet … dit is hetgeen waar ik zo lang naar gezocht heb. Thuiskomen in ogen die veel verdriet weergeven, maar die ook een gevoel van veiligheid en comfort weerkaatsen.
Je geborgen voelen in de energie van een ander persoon is een heel kostbaar geschenk waar we te allen tijde dankbaar voor mogen zijn.
Ik heb veel geleerd de afgelopen jaren, in ben gegroeid, en nu mag het stromen.
We hebben allemaal onze trauma’s vanuit het verleden die we meenemen, lieve zielen. Het maakt je op de dag van vandaag wie je bent. Maar laat geen enkel trauma je tegenhouden om te genieten van het leven, van jezelf, van de liefde van iemand anders. Zekerheid in het leven heb je nergens over, behalve dat je ooit zal sterven. Daarom … geniet zoveel mogelijk van het leven. Het geluk zit hem in de kleine dingen ook.
Reactie plaatsen
Reacties