De indianen-energie werd wakker
Jij gaat trommelen voor een groepen mensen. Ja, jij ja. Ik? Neen, neen! Ik voor een groep mensen? Ik durf dat niet hoor. Ik blijf liever zowaar op de achtergrond. Niemand ziet me daar. Daar kan ik niets fouts doen en gebeurt dat wel, niemand ziet het
Maar… ja… het was al enkele maanden geleden zover toen ik uit die comfortzone getrokken werd door lezingen te geven. Drummen was dan weer iets anders maar ach… of je nu drumt voor één iemand tijdens een sessie of je doet het voor een groep van 13 man, wat maakt het eigenlijk uit?
Alles kwam vanuit de buik. Ik begon, stilletjes en stilaan drijfde ik het ritme hoger. Daar zong ik en ja, op een moment kwam het gevoel van diep uit het binnenste van de ziel.
Mensen mochten alles loslaten. Traantjes vloeiden, het was intens.
Na de sessie vroeg onze lieve gastvrouw Grace of ik ervan genoten had en of ik ervaarde wat hun hebben ervaart. Ik zei neen.
Euh? Ja, als ik drum en zing kan ik heel moeilijk mee in trance gaan. Dan moet ik mezelf gewoon neerleggen/ zitten. Maar… in de auto bedacht ik mezelf. Jawel, ik heb wel de energie gevoeld, alleen anders.
De energie kwam van binnen naar buiten tijdens mijn gezang. Het was echt waar magisch en voor herhaling vatbaar.
Daar waar ik mezelf liever naar achter steek, trad ik hier naar voor. Ik mocht mensen verlossen van negatieve dingen, ik mocht mensen een positief gevoel geven, liefde en helen. Wat wil je als sjamanen indiaan nog meer?
Het werk waarvoor ik als lichtwerker hier neerdaalde op aarde.
De verbinding die je hebt, die je voelt met een groep kan zo mooi zijn. Ik heb niet snel verbinding met iemand, maar hier …. Dit is gewoon een prachtig en gelukzaligheidsgevoel.
Pas als je die verbinding ervaart en voelt, dan weet je dat je goed bezig bent. Daar doen we het voor toch? Ik voel de verbinding in mezelf
Ik ben spirit dankbaar voor deze geschenken en ik ben dankbaar wat ik mag meegeven aan anderen.
Reactie plaatsen
Reacties