Uit je hoofd gaan… en hou dit bij je:

Zoekend in een wereld waar je je niet altijd thuis voelt vindt je je eigen pad en weg naar jouw verlichting

Het mooie inzicht dat ik vandaag kreeg dankzij een boodschap van Ronald....

Het mooie inzicht dat ik vandaag kreeg dankzij een boodschap van Ronald....

De natuur… Wanneer we ons verbinden met onszelf en onze zintuigen, wat brengt dit dan te weeg bij jou?

Hoe voelt het om iets op gevoel te doen zonder na te denken… wel zo dus!

Angst is een emotie dat we allemaal kennen. Uiteraard zal de ene al meer angst ervaren dan de andere en zal die ene zich al meer laten tegenhouden door de angst dan, tja, die andere ;-). Het is belangrijk om na te gaan waarom je angst hebt. Soms linken we angst zelfs aan een totaal ander iets zoals je bvb angst hebt voor liefde dat uiteindelijk niet persé angst voor liefde op zich is maar angst om de persoon te verliezen of zelfs onze vrijheid te verliezen!

Gejaagd door het leven staan we elke dag weer op met dezelfde planning. Ontbijten, douchen, klaarmaken voor werk/ school, we zijn steeds zo gejaagd dat we meestal gewoon onszelf vergeten. We leven als het ware als een automatische robot zonder te bedenken de stress die we krijgen van onderweg te zijn naar school of werk of we al dan niet op tijd komen. De lange werkdag met de nodige stress etc.Ja, sommige mensen doen wel graag hun job, maar velen gaan werken tegen hun zin. We weten allemaal dat we eigenlijk meer uren per dag op het werk zijn dan in ons eigen huis bij ons eigen familie. Kan je het mij kwalijk nemen dat ik dit vreemd vind? ik vraag me steeds af hoe de mensheid zover gekomen is en waar dat idee plots ontstaan is zoveel jaren geleden.Het is aan jou om er al dan niet iets aan te doen.

Ga wandelen en geniet van wat je voelt, hoort of ziet zei men mij.Soms heb ik het gevoel in een droomwereld te leven en een leven te creëren dat ik niet kan terwijl alles van het begin plan allemaal gelukt is en ik al zoveel onzekerheden overwonnen heb. Waarom lukt mij deze onzekerheid dan niet?

In een wereld waar jij je niet thuis voelt jezelf toch laten zien, dat is je kracht. Echter, het maakt het ook moeilijk, want wie ben jij nu echt? Hoe zullen mensen reageren op wie jij bent?

Als kind hoor je vaak dat je niet mag dromen, je moet aandachtig zijn. Aandachtig in de les, aandacht bij je huiswerk of gewoon je aandacht in het hier en nu houden. Dingen die in de ogen van anderen belangrijker zijn dan je eigen innerlijke leefwereld.

De laatste dagen was ik iets minder actief. Ik heb een week van bezinning achter de rug, een weekje van lessen die me dichter bij mezelf brengen en die me laten begrijpen dat ik ben wie ik ben en dat ik er mag zijn en geloven mag in mezelf.Het begon allemaal met een klantje die voor de tweede maal annuleerde. Op zich kan ik begrijpen dat er soms iets tussenkomt maar ook ik dien ergens een grens te trekken. Voor mij is dit soms moeilijk en al zeker als ik de persoon een beetje ken zoals in dit geval. Ik kwam voor mezelf op en het resultaat was dat ik geblokkeerd werd op FB en Messenger etc... Tja, dan is het maar zo denk ik dan? Al denk ik dan bij mezelf eerst van oei... misschien had ik maar beter niets gezegd? Maar ik heb de reactie van iemand anders niet in de hand. En dat mag ook jij leren lieve ziel! Of je het nu respectvol of onrespectvol aanbrengt, de reactie van een ander kan je niet controleren.Ik vind dat jammer dat mensen zo reageren, ik geef dat toe. Communicatie is de sleutel en we stoppen ons eigenlijk liever weg. Ik misschien ook wel, allee ja, soms wel. Communicatie is ook de confrontatie aangaan en dat is niet altijd even fijn natuurlijk. En ook al wil jij wel praten, je kan niet verlangen dat de ander persoon dat ook doet. Weet wel dat als jij de stap zet naar dat je wel geprobeerd hebt ongeacht de reactie van de ander.Woensdag kwam ik op stal en stond mijn jong paard mank... Ik dacht pff, allée Zenne... ik wil morgen naar zee en nu dit weer. Ik heb zo vanuit het verleden gemerkt dat telkens ik echt iets voor mezelf wil doen dat er altijd een kink in de kabel komt. Een extra uitgave, een auto-ongeval, mijn hond dat geopereerd moest worden,... Enfin... Net zoals vorig jaar ik met mijn reis bezig was en volop in burn-out zat... rijdt er iemand tegen mijn GEPARKEERDE wagen en die in principe totaal verlies was maar waar ik alles aan heb gedaan om geen nieuwe wagen te moeten kopen of mijn reis was al geannuleerd alvorens ze begon😂. Terzelfder tijd die dag heb ik me kwaad gemaakt op Salami. Waarom? Goh ja, ik dacht misschien wel nadien aan iets. Ik wil me gewoon kunnen ontspannen te paard. Gewoon wat rijden, wandelingen doen en genieten van elkaar. Destijds kon ik dat met Romanov en misschien ook wel met Alois alvorens hij echt zo angstig was door verlatingsangst. En sinds die twee kan ik dat eigenlijk niet echt meer. Salami is ofwel te snel of hij loopt onder je uit af en toe en telkens dat opnieuw corrigeren maakt me kwaad, dat frustreert me. Gewoon eens een zalig galopje doen zit er niet echt in, allee wat voor mij zalig is hé! Want misschien dat iemand anders dat wel fijn vind. Misschien apprecieerde ik bestrijd niets genoeg wat voor paardje ik had. Ik weet dat ik soms me schaamde voor Romanov omdat hij blind was, dat ik hem soms teveel aan zijn lot overliet en uiteindelijk was hij het beste paardje ooit!Maar niets was minder waar, donderdag vertrok ik naar zee! Ik ken mezelf en soms plan ik wel iets en dan doe ik het toch niet want ach ja, het kost geld. En zeker nu omdat ik niet echt genoeg verdien met mijn coaching is dat niet altijd even makkelijk. Mijn spaargeld raakt stilaan op, enfin op, laat ons zeggen tot waar ik wil dat het opgaat om zo te blijven doordoen. Ik wil ook niet alles verbrassen. Langs de andere kant zorgt het weer dan ook nog eens dat voor de eerste keer in zoveel jaren de paarden niet eind maart/ begin april naar de weide kunnen. Dat betekent dus een extra maand op stal een een extra maand kosten die niet voorzien zijn. Het is precies of alles zo moet zijn nu dat ik het eigenlijk moeilijker heb financieel tegenover al die andere jaren. Daaraan zie je dat sparen echt wel goed is en dat dit mogelijk is! Waar een wil is is een weg en eerlijk? Ik ben ook altijd iemand geweest die een gat had in mijn hand. Dus sparen? Dat bestond niet maar uiteindelijk leer je dat wel en dat is me ongeveer 10j gelukt tot nu dit laatste jaar uiteraard wegens geen vaste job meer te hebben en te reizen. Je kan niet alles hebben natuurlijk.Maar... we gingen dus naar zee! Ik genoot ervan maar het was wel vreemd om zo gewoon alleen naar zee te gaan en te wandelen. Ik ben veel alleen en wandel veel alleen maar aan de zee nog nooit gedaan. Nu, ik heb daar geen probleem mee. Mijn drum vergezelde me en ik nam een plekje ergens waar ik niet al te veel opviel om te drummen. Dat was een primeur! Dat filmpje mochten jullie al zien. Uit mijn comfortzone om in het openbaar te drummen maar zo kalmerend samen met de wind en de zeegeluiden! Ik werd vergezeld door een kwauw. Nadien zette ik mijn pad door... ik kreeg dat ook de naam door pluimenmeisje, Feather Lady... Mijn sjamanistische naam of spirituele naam, hoe je het mag bekijken. Omdat ik altijd pluimen in mijn haar draag🙏. Ik was dankbaar dit mogen te ontvangen hebben.Nadat ik de pier ben afgelopen was ik daar wat gestruikeld op het einde en heb ik nadien heel de tijd met een half kapotte zool (losgekomen door struikelen) mogen rondlopen maar och, het zei zo, ik kon ermee lachen. Misschien meer blootsvoets lopen om te aarden? Het is me allemaal iets hé! Wat een week en wat een lessen en wat een openbaring! Dat nog meer mogen volgen en ik klaar ben voor de eerstvolgende beurzen op 6 en 7 april! Ik ben klaar of bijna klaar voor mijn nieuwe begin!Afspraken inboeken via e-mail, video of aan huis consult kan steeds! Kijk even op de pagina www.mysoulmymission.be LiefsJessica Feyaerts - Feather LadySoul Spirit Coachingwww.mysoulmymission.be

Vandaag ging ik op reis. Maar niet zomaar een reis! Een reis naar de benedenwereld, de spiritwereld om daar mijn krachtdier te ontmoeten. Ik neem je graag even mee.

Hoe zou ik me voelen als ik ten volle in verbinding sta?

Ik denk even weg, ik laat me meeslepen in mijn gedachten en gevoelens,... Ach de mens hier op aarde, maar soms voelen we ons zo anders. Heb jij wel eens het gevoel dat jij niet bent zoals je jezelf toont? Ikzelf heb een hele grote aantrekking tot mythische wezens, al van kindsaf aan heb ik dat gevoel. Het is gevoel waarin ik kan wegzinken, me veilig voel en graag zou vertoeven doch kwam ik als ziel hier als mens op aarde... Soms denk ik, waarom hé...

Jij weet wel beter, jij voelt je lichaam, je voelt je geest, je hoort je gedachten tegen je schreeuwen. Iedereen verteld je maar dat je moet door doen en dat je niet bij de pakken mag blijven zitten. Burn-out? Komaan! Werken moet je doen! Anders ben je lui, je profiteert, je bent een lamzak, een nietsnut, dat kan je wel maar werken kan je niet,...

Het niet meer aankunnen van structuur, stress, gevecht tegen de tijd etc en als je dan naar een psycholoog, coach of therapeut gaat om je hart te luchten, wat op zich een heel goed gegeven is krijg je van hun meestal een strak schema mee. Want hé, blijven liggen tot de middag, dat gaan we niet doen. Op tijd opstaan, niet voor de tv blijven hangen een ganse dag en volgen wat er staat op dat schema. Dat is wat de coach tegen mij vertelde toen ik op kennismaking gesprek ging... Maak geen drastische beslissingen want daar ben je nu niet in staat voor, kreeg ik nog te horen. 

Wat is verandering en waarom hebben wij als mens zo'n angst hiervoor? Verandering maken we heel ons leven door want hoe klein ook je leven zal er vandaag en over een jaar nooit hetzelfde uitzien. Maar kleine veranderingen hebben we meestal niet zo'n groot probleem maar, pas als het echt levens grote veranderingen zijn dan pas komt het angstzweet ons tegemoet.

Sinds ik het spirituele pad kwam te bewandelen stelde ik me soms de vraag wat nu eigenlijk het verschil is tussen spiritualiteit en Godsdienst. In beide gevallen geloof je dat er meer bestaat tussen hemel en aarde en dat het leven bestaat uit onzichtbare energie. Dat toevalligheden niet zomaar je pad opkomen en dat je leeft volgens jouw gevoel, intuïtie etc maar bij godsdienst, zat het voor mij dan toch wel iets anders in elkaar, zo dacht ik...

Als mens, als ziel hebben nood aan seksualiteit. Het is een oerbehoefte die in ons zit een verlangen naar één worden met iemand anders, het voelen van intimiteit met je partner of die al dan niet je levenspartner is. Maar het is ook een behoefte om één te worden met jezelf want laat dat nu net het belangrijkste in heel dit. Je kan zoveel bedpartners hebben in je leven als je jezelf niet waardeert op seksueel vlak dan sta je nergens. Ook hier hebben velen de mening nodig van hun partner om te horen hoe goed ze wel niet zijn in bed. Natuurlijk wanneer je zelf zou zeggen "I'm good in bed" tja dan kom je egocentrisch over ;-)... Wat een wereld toch hé. 

Plato, een Grieks filosoof met een speciale opvatting wat betreft de mens en de liefde. Op aarde zijn we allemaal op zoek naar genegenheid en liefde, de ultieme wederhelft waarmee we ons leven kunnen slijten, waarmee we oud worden. Het doet me eigenlijk ook denken aan Tweelingzielen althans daar is het net een tikkeltje anders maar het resoneert wel.

Vroeger bestond burn -out niet alles was gewoon een depressie. Maar momenteel is burn -out de ziekte van de eeuw en hoor je overal wel iemand die met deze ziekte te maken krijgt. Maar was is het nu precies? Wel, het woord zegt het zelf, burn out, uitgebrand of eerder opgebrand ;-) Jouw lichaam wilt niet meer mee. Mentaal wil je wel maar het lukt fysiek niet meer. Na een tijdje gaat die vermoeidheid zich niet enkel in jouw lichaam manifesteren maar ook mentaal want mentaal raak je op een moment ook eens uitgeput. Uitgeput door? Tja, door stress, teveel prikkels, teveel problemen, teveel werk, teveel focus op doelen, te sportief, je naaste dat overleden is... Het kan zoveel zijn. Het is eigenlijk een combinatie van alles. 

Waarom gaan wij vreemd? Als mens zijn wij in principe monogaam. Trouw zijn aan één persoon tegelijkertijd en toch is het voor sommigen heel moeilijk.

Als mens zijn wij een kuddedier. We hebben graag anderen rondom ons heen en de ene mens al meer dan de andere. Daar waar de ene mens echt in stilte en rust kan vertoeven zonder aandacht van anderen daar overleeft de andere mens enkel en alleen maar door de aandacht van anderen. Hoe ben jij?  Heb je graag mensen rondom jou? Veel of weinig? 

Als ziel willen wij groeien en exploreren althans velen onder ons toch. Niet iedere ziel die hier op aarde komt wil dit ook doen en niet iedere ziel hierop aarde zal dit ook doen. Sommige leiden een rustig leventje en andere zoeken steeds naar beter terwijl anderen steeds zichzelf verder exploreren. We hebben allemaal onze eigen taak en ons eigen pad. Hoewel mensen elkaars pad ook kruisen en daar waar de ene je hele leven bij je blijft komt de andere er maar een tijdje in hetzij lang of kort.

Wij hebben ons eigen leven in de hand. Jij bepaalt jouw levensweg en niet iemand anders doch zal je op je levenspad te maken krijgen met mensen die jou van je koers willen afdrijven of jou tegenhouden een bepaalde richting te nemen. Op zich wil dit ook zeggen dat jij hier lessen mag leren als jij van je koers afdrijft maar jij hebt ten alle tijden de keuzes om dit al dan niet te doen en daar is niemand anders dan jij verantwoordelijk voor. 

Als mens en vooral als vrouw zijn wij op zoek naar de liefde of eerder de ideale liefdespartner. Betrap jij jezelf op het hebben van een checklist als het gaat over de "ideale man"? Bruin haar, blauwe ogen, sportief gebouwd, groot, goed inkomen, goede job, mooie auto, zorgzaam, luisterend oor,... Ja, we kennen die checklist wel en op zich mag je wel een bepaald type man hebben maar...

Soms krijg je mensen op je pad die jou nieuwe inzichten geven. Inzichten die je ergens diep vanbinnen reeds weet maar toch verdringt. Het ego is zo'n speciaal dingetje dat je soms zo van jouw waarheid weerhoudt. Het ego kan heel sluw zijn in het klein houden van je eigen ik. Het maakt alles in je leven zwaarder om te dragen omdat je ergens voelt dat iets niet voor jou is maar tevens ook geen stappen durft te ondernemen naar verandering. Acceptatie is jouw grootste vriend naar verandering en heling. Wanneer we een situatie niet aanvaarden in ons leven dan staren we ons blind op net datgeen dat ons negatieve energie geeft. Wanneer we de situatie waarin we zitten accepteren dan ontstaat er ruimte voor verandering. Je focus ligt niet meer op het negatieve maar op het positieve waardoor jouw trilling en energie verandert doch is dat net hetgeen waar meestal veel moeite mee hebben.